Drukken van het Hooghe-Liedt Deze editie

Bruno's Hooghe-Liedt:

De tekst van de uitgave van 1656

Inhoudsopgave van dit hoofdstuk

[Opdracht]

OP-DRACHT

Aen de E. E. Heeren,

Ysbrandt VVormersz. van Schoonen,

EN

Ian de Groot Iansz. Doctor in de Rechten43
.

Mijn Heeren,

Hoe Groot in Liefde t' mijn-waerts geweest zy, uwer E. E. waerde Swagher en Neef, de Heer en Mr. Jan de Groot, Rechts-geleerde en oudt Schepen deser Stede44, zaliger en loflijcker gedachtenisse, is u E. E. en alle eerlijcke Burgers genoeghsaem bekent. Of ick sijne onverdiende genegentheydt in sijn leven niet met diergelijcke erkent, ende deselve45 by alle ghelegentheydt nae vermogen betoont hebbe, laet ick u E. E. uyt onse dagelijcksche ommegangh afmeten. Soo soet als my was het genot van sijne eyndeloose vriendtschap, soo bitter is my, nu ick die missen moet, de geheugenisse; 't geen ick met dese Lijck-tranen, op sijn Graf gestort, korts nae sijn overlijden betoonde,

A2r

-
Barst uyt in rouw, mijn borst; de barre Dorre-maendt46
Moet nu bevochtight zijn, en moet nu zijn betraent
Met pen, met oogh, met sin, met lijf, met ziel, om 't sterven
Van Hem, voor wien ick geern hadt 't leven willen derven.
Om 't sterven van de GROOT, die Groot in liefde was
Tot Godt, tot deughdt, tot my, onwaerdigh; Ach! soo ras,
Soo onverwacht my door de doodt ontruckte Broeder!
Iae Broeder door de Liefd', ons' onderlinge Moeder.
Iae Broeder door de kunst, die in het dichten leydt,
Daer toe ghy had 't verstandt, en ick genegentheydt!
Indien mijn' aert my niet en porde tot het dichten,
Soo most uw' geest voor u, voor my mijn plicht verrichten;
Vw' geest, gestegen tot 't rijck van de Heyl'ge-geest,
Dewijl het aerdtrijck daer te naeuw voor is gheweest.
Ach over-groote vriendt, mijn tweede ziel en leven!
Hebt ghy dan sonder my het leven soo begeven47,
En leef ick sonder u? Neen; levendighe doodt
Ben ick van 't oogenblick dat ghy het leven sloot.
Mijn ander selfs hebb' ick, helaes! aen u verlooren48,
En voor u ander selfs hadt ghy my uytverkooren.
Nu zijt ghy my ontvoert, door uw' ziels Hemel vaert,
En tusschen Hemel sweeft mijn' ziel en tusschen aerdt.
Mijn ziel is dagh en nacht by uwe door gedachten,
Maer vindt noch dagh, noch nacht, die u my weder-brachten,
Klaegh-liederen, die ghy laetst onder handen hadt,
Wie sal die nu nae u vol-trecken49 in de Stadt,
Wie sal dat heyligh werck in uwe plaets verrichten?
Wie sal meer levens doen, tot uw' bestorven50 dichten?
Wat Burger sal nae u doen meerder Rijm konsts blijck51,
Als ghy soo jongh deedt by de Hoorensche Chronijck?
Die loffelijcke Stadt, daer van ghy moet ghepresen,
Betreurt zijn, en noyt een vergeten Burger wesen 52,
Schoon ghy hebt Stadt en Staet en all' het aerdts genot
Vergeten, nu ghy Staet hebt in de Stadt53 van Godt;
A2v

-
Daer in ghy niet met my nu zinght des Davids Psalmen54,
Maer met den David doet den Hemel weder-galmen
Van wegen 's Heeren lof, daer met den vromen Iob,
Dien ick Duyts spreecken deedt55, ghy zijt daer boven op:
Ghy zijt daer boven op, en ick blijf hier beneden.
Mijn krop is my te vol, en om geen slot noch reden
Te missen aen mijn tongh56, is mijn begin 't besluyt,
Barst uyt in rouw, mijn borst, en die en zy noyt uyt57.

Hoorn, den sevenden van Dorre-Maendt 1656.

Dit Gedicht hebbe ick goedt-gevonden herdruckt hier in te voegen, op dat een yegelijck blijcke de reden, die u E. E. bekent is, waerom ick dit werck van de Oversettinge der Claegh-Liederen Jeremia by der handt hebbe genomen. Namelijck, dewijle den wel-gemelten Heer dit uyt een Godtsalige drift voor-ghenomen had te doen, (jae al begonnen had, hoewel ick daer niet van hebbe kunnen komen te zien) soo hebbe ick met u E. E. goedt-vinden, en door u E. E. aenraden my gheprickelt gevonden, om de penne, die helaes! te vroegh in soo braven en geestigen handt bestorven was, met een bevende en beschroomde te aenvaerden. Het waer wel te wenschen gheweest, dat hy sijn voor ghenomen werck selfs had mogen voltrecken, maer 't heeft den Almachtigen Heer van doodt en leven soo niet belieft. Hy en beleeft nu niet die bedroefde daghen, in de welcke Godes vierighe slaende handt soo merckelijck over dese Stadt, die soo vol volcks was, is uytgestreckt! Het heeft sijnen Hemelschen Vader goedt gedacht de zalige ziele tijdelijck tot zich te nemen, om in geen aerdts Jerusalem Claegh-Liederen Jeremia, maer in het gheestelijcke en sonder handen gemaeckte daer boven het Hooghe-Liedt Salomons, van

A3r

-
my nae vermogen hier mede in rijm en druck gebracht, met de eeuwige Bruydt van den Soone te singen.

Dat ick nu desen mijnen gheringhen arbeydt u E. E. schuldigh ben op te dragen, sulcks spreeckt van zich selven; dewijle geen Man was mijn over-ledenen broederlijcken Vriendt, naeder door Huwelijck, of Bloedt bestaende, en gheen die uyt liefde tot de Dicht-kunst aen het uyt-geven van dese twee stuckjens zich meerder liet gelegen zijn. Ick swijghe nu, hoe seer ick daer-beneffens aen u E. E. in het bysonder ben verplicht, en hoe vele beleeftheden, zedert ick 't gheluck hebbe ghehadt, van u E. E. omme-gangh, my met een gedurige onveranderde ghenegentheydt zijn weder-varen. Dit sal ick alleen voor alle de Wereldt met een Woordt betuygen, dat ick ben



Mijn Heeren,
U E. E.
Aller-verplichtste Dienaer
Henrick Bruno.
Hoorn 20. van Oeghst-maendt58 1656.
A3v

26

HET HOOGHE-LIEDT SALOMONS.

Cap. I.

1.

Dit59 is het Hooghe-liedt60, dit is het Lied'ren Liedt61,
't Welck62 Salomons is, en op Iesus Christus siet,
Wiens Voorbeelt* dat hy was door wijsheyt*, leer en throon.*
Dit is het Bruylofts-Liedt* van Godts* Kerck* en Godts* Soon.
(bron)

2.

Hy kuss' my met 't gekus van sijne* mondt; want dijn63
Wtnemend' liefde* die is beter dan de wijn.
(bron)

3.

Vw' Oly-reuck is goedt, een Oly is uw'* naem,
Diemen uyt-stort, dus zijt ghy Maeghden aengenaem.
(bron)

4.

Treckt my, wy loopen na; de Coningh braght* my in
Sijn Binne-kameren*; wy sullen in uw' minn'
Verheught* zijn, meer sal uw' mins* grootheydt dan de wijn*
Vermeldt* zijn; want oprecht64 zijn, die uw' Minnaers zijn.
(bron)

5.

Ghy Dochteren die in Ierusalem zijt, ick
Swart uyterlick65, ben in 't inwendigh* lieffelick*.
Ick ben gelijckerwijs de Tenten Kedars66 zijn.
Ick ben gelijckerwijs een Salomons gordijn67.
(bron)

6.

Siet my niet aen dat ick swartachtigh ben68, om dat
My Son beschenen heeft, 't kroost, 't gheen mijn Moeder hadt,
Ontstack sich tegen my in een vergramde sin;
Sy hebben my geset* tot eene Hoederinn'
Der Wijngaerden*: van 't volcks versamelingh tot 't goedt;
Mijn Wijngaerd'* dien ick hebb', en heb ick niet gehoedt.
(bron)

Dv

27
7.

Ghy, dien* mijn ziele lief en waerdt heeft,* seght my aen,
Waer dat ghy weydt, waer ghy de Kudd' doet Legher* slaen,*
Als 't middagh is, want tot wat reden streckte* mijn
Bedeckingh, by de Kudd', daer uw' Gesellen zijn?
(bron)

8.

O ghy der Wijven schoonst', indien ghy 't niet en weet,
Soo gaet dan uyt op Schaeps voet-stappen, ende treet
Voort henen, ende weydt uw' Geyten, slaet haer acht,*
By Huys en Wooningen van 't Herderen geslacht.
(bron)

9.

O mijn' Vriendinn', ghy zijt in vergelijckingh soo
By my, als Peerden in de Waghens* Pharao.
(bron)

10.

Vw' wangen draghen in de spangen69 lieflickheydt,
In Peerle-snoeren heeft uw' hals het soet' bereydt.
(bron)

11.

Wy sullen spangen van fijn goudt doen aen uw' boordt
Met silv're stipkens,* met al wat daer toe behoort.
(bron)

12.

Terwijl de Coningh aen sijn ronde Tafel is,
Krijght door mijn Nardus70 hy sijn reuck en laeffenis.
(bron)

13.

Een bundel Myrrh'*71 is my mijn Liefst' in mijn gedacht'
Dat tusschen borsten mijns vergaderinghs vernacht72.
(bron)

14.

Een Tross'* van Cyprus73 is mijns herten-liefst'* voor my,
In de Wijngaerden van de stadt van Engedy74.
(bron)

15.

Siet, ghy zijt schoon, siet ghy* zijt schoone, mijn Vriendin**,
En Duyven-ooghen zijn uw' ooghen in uw' min.
(bron)

16.

Mijn Liefste, siet ghy zijt met schoonheydt heel bekleedt;*
Ia lieflick* zijt ghy, oock groent onse Bedde-steedt.
(bron)

17.

Van Ced'ren-balcken is ons Huys te saem' gebouwt,
Ons' Galeryen zijn oock van Cypressen Hout.
(bron)
D2r

28

Cap. II.

1.

Ick ben een Roose uyt het lustigh*75 Sarons Lant,
En Lelie die in de Dalen is gheplant.
(bron)

2.

Als onder** Doornen is een Lely**, soo sal mijn
Vriendinne in 't ghetal oock vande Dochters zijn.
(bron)

3.

Als d' Appel-boom is by de Boomen van het Woud,
Is hy by Soonen, dien ick voor mijn Liefste houd':
In sijne* schaduw' heb ick groote lusts genucht.
'K sit onder die, en mijn gehemelt smaeckt sijn vrucht.
(bron)

4.

Hy voert my in het huys van Blijdtschap76 en van Wijn,
En over my liet hy liefd' mijn baniere zijn.
(bron)

5.

Ghylieden* onder-steunt* my met de Flesschen77; sterckt
Met d' App'len my, dewijl de liefd' my kranckheydt werckt.
(bron)

6.

Dat sijne* slincker-handt my tot een hooft-rust zy,*
En sijne* rechter-handt om-hels' uyt liefde78 my.
(bron)

7.

Ghy Dochters Iuda, ick besweer' u in dees' tijdt,
Die by de Rheen, of by de Velden-Hinden zijt,
Dat ghy die liefd' niet weckt noch wacker uyt** de rust79
En maeckt, tot dat het selfs de selve smaeckt en lust.
(bron)

8.

Dat is mijns Liefstens stem; siet hem,* hy komt, springht* op
De Berghen, huppelend' gaet hy op d' Heuv'len top.
(bron)

9.

Mijn Liefste is een Rhee of Herten-Welp gelijck.
Siet, achter* onse Muer, staet hy, op dat hy kijck'*
Uyt vensteren, op datmen uyt de tralien
Sijn blinckend' glinsteren, gelijck een Bloeme80, kenn'.
(bron)

D2v

29
10.

Mijn Liefste antwoordt*, en seydt tot my, mijn Vriendinn'*,
Mijn Schoone, rijst, staet op, komt tot my herwaerts81 in.
(bron)

11.

Want siet, de Winter is voorby, de Reghen-plas
Is over, hy is wegh gegaen van daer hy was.
(bron)

12.

Men siet in 't Landt de Bloem, Zangh-tijdt genaeckt, en 't woort
Der Tortel-duyven stemm' werdt in ons Landt* gehoort.
(bron)

13.

Sijn Ionghen* werden* van den Vijgh-boom voort-gebracht;
De Wijn-stock geeft sijn reuck door jonghe Druyfkens* dracht,
Teêr, kleyn, groen, en onrijp82; Staet op, o* mijn' Vriendin',
Mijn'* Schoone, rijst, staet op, komt tot my herwaerts in.
(bron)

14.

Mijn Duyve, ghy die in der Rotzen kloven woont,*
En in 't verborghen van een steyle plaetse, toont
My uw' gedaent', doet dat uw' stemm' door 't hooren blijck',
Want uwe stemm' is soet, uw' aensicht lieffelijck.
(bron)

15.

Vanght ghy de Vossen ons, de kleyne Vossen, die
Den Wijn-gaerden zijn ten verderve, want ick sie
Dat onse Gaerden en de stocken die de Wijn
Voort-brenghen*, nu ter tijdt vol jonghe Druyfkens zijn.
(bron)

16.

Mijn Liefst' is mijn', en ick ben sijne*, dien hy leydt;
Die* onder Lelyen genoeghelijck83 my weydt;
(bron)

17.

Tot dat dien dagh* aen-komt, tot dat de schaduwen
Wegh-vlieden: keert u om, die ick voor Liefst'* erkenn';
Wordt ghy ghelijck een Rhee, of als een Welp van 't Hert,
Het welck op Bethers Bergh door Iacht84 gevangen wert.
(bron)
D3r

30

Cap. III.

1.

Snachts socht ick hem op 't Bed, daer op mijn liefde leydt*;
'k Socht hem, maer ick en vond hem by my niet; ick seyd',
(bron)

2.

Ick sal nu op-staen; ick sal om-gaen* in de Stadt;
'K sal in de wijcken gaen, en in der straten* padt.
Ick sal hem soecken, dien* mijn ziel'* met liefde siet,
Ick socht hem neerstelick85, maer ick* en vondt hem niet.
(bron)

3.

My vond de Wacht, die door de stadt* omgaende* sweeft,
Ick seyde, saeght* ghy niet, dien mijne ziel liefheeft?
(bron)

4.

Doe ick een weynighsken* van hen was wegh-gegaen*,
Vondt ick en trof hem, dien mijn'* ziele lief heeft, aen.
Ick hield hem vast, en ick liet hem niet gaen, tot dat,
Tot dat in 's Moeders Huys ick hem geleydet had.*
Tot dat hy met my inde Binne-kamer gingh,
Van die my heeft gebaert, en my in haer ontfingh86.
(bron)

5.

Ghy Dochters Iuda, ick besweer' u in dees' tijdt,
Die by de Rheen, of by der Velden* Hinden zijt,
Dat ghy die* liefd' niet weckt, noch wacker uyt de rust
En maeckt, tot dat het selfs de selve smaeckt en lust.
(bron)

6.

Wie is sy doch die daer op-komt uyt de Woestijn
Beroockt, gelijckerwijs de Roock-pylaren zijn,
Met Myrrh' en wieroocks-reuck,* wie is sy, wie komt hier,
Met alle poeder van Droguist87 en Kruydenier?
(bron)

7.

Siet, rondom 't Bedde, daer op Salomo vernacht,
Zijn tsestigh Helden, van die Israël voort-bracht.
(bron)

8.

Die alle houden 't sweerdt, ter Oorloghe geleert,
Elck hebbend', wegens schrick des nachts, aen d' heup sijn sweert.
(bron)

D3v

31
9.

De Coningh Salomo heeft sich een bedde-steedt88
Gemaeckt van 't Hout, het welck den Libanon bekleedt*.
(bron)

10.

Pylaren, daer van dat hy die heeft vast gebouwt89,
Die waren Silver, en haer grondt, haer vloer was goudt,
En haer gehemelt'90 was van purper; en bespreyt
Met liefd', die in de ziel'* van Iudaes Dochters* leyt.
(bron)

11.

Ghy Zions Dochters, gaet hier uyt, aenschouwt, en let
Op Coningh Salomo, met sijne Kroon', daer met
Sijn Moeder op den dagh sijns Feests hem heeft gekroont,
En op den dagh, doen sijn* hert vreughde heeft getoont.
(bron)

Cap. IIII.

1.

Siet ghy zijt* schoon, siet ghy zijt* schoone mijn Vriendin,
Uw' ooghen zijn* gelijck Duyfs ooghen tusschen in
Vw'* vlechten: als een kudd' der Geyten is uw' haer,
Die 't gras van Gilead af-scheert, en neemt tot haer.
(bron)

2.

Vw'* tanden zijn* gelijck een kudde Schapen, die
Geschoren zijn, die uyt de wasch-steed' komen; 'k sie
Die brenghen Tweelingen al t' samen voort, en geen
Is onder haer die vrucht91- en jongeloos verscheen.
(bron)

3.

Vw'* lippen die zijn* 't roodt Schar-laken-snoer gelijck,*
En uwe spraecke, die ghy voert, is lieffelijck;
Den slaep uw's hoofts, is als den appel van Granaet,
En all' 't geen tusschen tuyt92 en tusschen vlechten staet.
(bron)

4.

Als Davids tooren is uw' hals, die is gebouwt,
Op datmen wapen-tuygh daer in op-hanght en houdt*:
D4r

32
Daer hanghen duysent van Rondassen93 aen-gehecht,
Die alle schilden zijn der Helden in 't gevecht.
(bron)

5.

Gelijck twee Welpen zijn uw' borsten vast geleydt,
Als Tweelinghen des Rhees,* die in de Lely weydt.
(bron)

6.

Tot dat den dagh aen-komt, en schaduw' zich verbergh'*,
Sal ick gaen tot den Myrrh-, en tot den Wieroock-bergh*.
(bron)

7.

Geheelijck zijt ghy schoon, o* mijn vriendinn', geen vleck
En draeght ghy, en daer is aen u gantsch geen gebreck.
(bron)

8.

Komt van den Libanon94, o* schoone Bruydt, by my,
Komt van den Libanon, by my of aen mijn zy.
Komt tot my van den top van Amana95 hier op,
Komt hier van Senir96s en komt hier van Hermons97 top.
Komt van de Wooninghen*, van der Leeuwinnen Woudt.*.
Komt van de Berghen, daer de Luypaert sich onthoudt.
(bron)

9.

Ghy hebt, ô Suster, ô mijn lieve Bruydt, van my
Genomen, ja ghy hebt genomen 't hert tot dy;
Ghy waert die, die my 't hert met 't een der ooghen vongh,
Met eene keten, die aen uwen halse hongh.
(bron)

10.

Hoe schoon, uytnemend' is uw' liefd', hoe munt die uyt,
O mijne Suster, o* mijn lieffelickste Bruydt?
Hoe veel is beter uw' Mins overvloedt, dan wijn?
En uwer Oly-reuck, dan Speceryen zijn?
(bron)

11.

Van Honigh-zeem drupt u het lippen-paer, o* Bruyt,
En Honigh is 't en Melck,* 't welck uwe tongh besluyt.
En reuck der kleederen daer met ghy zijt verrijckt*,
Die is een reuck, die reuck van Libanon gelijckt.
(bron)

12.

O mijne* Suster, o* mijn lieffelijckste Bruydt,
Ghy zijt een Hof, het welck' men grendelt en besluyt99,
D4v

33
Een Well' besloten, zijt ghy in gelijckenis',
Ghy zijt als een Fonteyn, dewelck' verzeghelt* is.
(bron)

13.

Uw' scheuten, planten100, zijn alsoo, gelijckerwijs
Een App'len-Lust-hof*, een Granaten-Paradijs*,
Wtnemend', treffelick belaên met ed'le vrucht,
Met Cyprus, Nardus soet van reuck, en van de lucht101.
(bron)

14.

De Nardus en Saffraen, de Calmus, en Caneel,
Met Boomen, zijnd' in haer getal met allen veel,*
Van Wieroock, Myrrhe, en van Aloë daer by,
Mitsgaders alle de voornaemste Specery.
(bron)

15.

O ghy Fonteyn des Hofs, o* levens Wat'ren-Bron,
Die vloeyen van de voet102 des Berghs* van Libanon!
(bron)

16.

Ontwaeckt,* ghy Noorden-windt, en Zuyden-windt,* komt ghy,
Door-waeyt my mijn Hof, en uw' Hof103, ten eynde hy
Sijn Specerye doe uyt-vloeyen; o* quam mijn
Lief tot sijn Hof, en at sijn vruchten die daer zijn!
(bron)

Cap. V.

1.

Ick quam in mijnen Hof, o* Suster, o* mijn Bruyt,
Ick pluckte mijne* Myrrh', mijn Specery daer uyt,
Met mijnen* Honigh at ick mijnen* Honigh-raedt.
Ick hebb' my met mijn Wijn, midtsgaders Melck verzaedt:
Eet, Vrienden, drincket, die de wil mijns Vaders doet104,
En wordet droncken, o* mijn Liefst', door over-vloet105.
(bron)

2.

Ick sliep, maer evenwel106 mijn herte was ontwaeckt,
Mijns Liefstens stemm', wiens klop de deure107 had geraeckt,
't Was doet my open; o* mijn Suster, mijn Vriendin,
O mijne* Duyve, mijn volmaeckte, na mijn sin;
Er

34
Want met de dauw is my mijn hooft vervult om dy.*
Nat maeckte 't nacht-gedrup mijn'* hayre-locken my.
(bron)

3.

Ick hebbe my ontkleedt, mijn rock van my gedaen.*
Hoe sal het zijn, treck ick op nieuws hem weder aen?
Ick hebb' mijn voeten reyn gewasschen; hoe sal ick
Die wêer besoetelen*, en steecken in het slick?
(bron)

4.

Van 't gat der deure trock mijn Liefste sijne* handt,
En sijnenthalven* roert sich selfs mijn ingewandt.
(bron)

5.

Ick rees, om voor mijn Liefst' te doen deurs openingh,
En handen drupten my, van Myrrh'* die daer aen hingh;
Aen mijne* vingers was der Myrrhe over-vloedt;
Op de handt-haven, die men voor de sloten doet.
(bron)

6.

Ick, op-geresen108, hebb' mijn Liefsten op-gedaen,
Maer af-gheweecken* was mijn Liefst', en door-gegaen.
Van weghen* sijne* spraeck en troostelijcke stemm'109,
Gingh mijne* ziel van my uyt, en ick socht nae hem,
Ick socht hem, maer mijn Liefst' vondt ick aen geener oordt.*
Ick riep hem, maer mijn Liefst' en stondt my niet te woordt.
(bron)

7.

De Wachters in de Stadt omgaende*, vonden my;
Sy deden my verdriet110, sy sloegen my, en sy
Verwonden my; de Wacht die op de Mueren gaet,
Ontruckte my, en nam* mijn sluyer en çieraet.
(bron)

8.

Ghy Iudaes Dochters, die mijn' Speel-genooten heet,
Siet ick besweere u, beveel' u op uw' eedt111,
Wat sult ghy seggen*, soo ghy eens mijn Liefste vindt?
Dat ick kranck ben van liefd' tot die mijn' ziel bemint.
(bron)

9.

Wat moet uw' Liefst' meer dan een ander zijn geacht,
O ghy, die schoonste zijt van 't Vrouwelijck geslacht?
Ev

35
Wat waerdigheydt is 't die uw' Liefste meerder voert,
Dan eenigh ander, dat ghy ons soo seer beswoert?
(bron)

10.

Mijn Liefst' is blanck en roodt, nae* welcke dat ghy vraeght,
Hy ist die de Banier selfs voor thien duysent draeght.
(bron)

11.

Sijn* hooft is van het fijnst', het dichtste goudt, sijn* hayr,
Sijn* locken zijn gekrult, swart of 't een Raven waer.
(bron)

12.

Sijn'* oogen zijn seer klaer, van suyv're, held're schijn112,
Als Duyven-ooghen, die by water-stroomen* zijn.
Soo wit als of men die113 met Melck gewasschen hadt,
Soo staend', als in de Kas der Ringhen in-gevat*.
(bron)

13.

Sijn' wangen zijn gelijck* een specerye-bedt,
Als torenkens daer men 't wel-rieckend' binnen set114;
Sijn lippen zijn* gelijck, als* Lelyen, van vloedt*
Der Myrrhe druppend', tot verquickingh van 't gemoedt*115.
(bron)

14.

Sijn' handen zijn* gelijck als goude Ringen*, sy
Zijn* met Turkois ghevult*; de borst, de buyck daer hy
Het ingewandt* in sluyt116, is als het Elpen-been,
't Welck blinckt; en de Sapphyrs-wit117 loopt daer over heen.
(bron)

15.

Als Marmer-pylaers zijn sijn'* schenckelen, gegrondt*
Op voeten van het Goudt, van 't dichtste datmen vondt.
Gelijck* de Libanon komt sijn gestalt* ten toon,
Als Ced'ren uyt-verkoor'n, en lieffelijck, en schoon118.
(bron)

16.

All' sijn* gehemelt' is vol enck'le soetigheydt,
En al wat aen hem is, verweckt begheerlijckheydt*;
Mijn Liefste is sulck een, jae sulck een is mijn Vriendt,
Ghy Dochters Iuda*, sulck een is 't dien mijn* hert dient.
(bron)
E2r

36

Cap. VI.

1.

Waer is uw' Liefst' gegaen*, waer heen is hy gekeert*,
O ghy, dewelcke men voor schoonst' der Wijven* eert?
Waer henen heeft u Liefst' het aengesicht gewendt,
Op datmen hem met u soeck', waer hy zy belendt?
(bron)

2.

In sijnen* Hof is mijn herts Liefsten af-gegaen,
Tot Beddekens, daer op de Speceryen staen,*
Op dat sy in 't vermaeck van sijne* Hoven weyd',
En Lelien vergaer', dewelcke zijn verspreyt*.
(bron)

3.

Ick ben mijns Liefsten, en mijn Liefste die is mijn',
Die weydt by 't Lely-veldt, daer in sijn'* Schapen119 zijn.
(bron)

4.

O mijn' Vriendinne, ghy zijt* schoon, ghy zijt* gelijck
Als Thirza120 is, ghy zijt* aen-minnigh, lieffelijck,*
Gelijck Ierusalem*: ghy zijt* vol schricklijckheydt,
Gelijck slagh-ordens, diemen met banieren leydt.
(bron)

5.

Laet uwe ooghen* van my wesen af-ghewent*,
Want sy doen my geweldt* aen, ben ick daer ontrent,*
Vw*' hayr is even soo, gelijck* een Geyten-kudd',
Die 't gras van Gileads bergh af-scheert ende schudt.
(bron)

6.

Vw*' tanden zijn gelijck* een kudde Schapen, die
Op-komen uyt de steed' des Wasschers, die ick sie
Dat tweelingen al t' saem voort-brengen, ende geen
Is onder haer, die vrucht- en Iongeloos* verscheen.
(bron)

7.

Vw*' Wangen zijn als 't stuck van d' Appel van Granaet,
En all' 't geen* tusschen tuyt en tusschen vlechten staet.
(bron)

8.

Der Coninginnen* sal sijn* tsestigh, tachtigh sal,
Zijn der By-wijven*, en der Maeghden* geen getal.
(bron)

E2v

37
9.

Een eenigh'* is mijn deel en mijn vol-maeckte Bruydt:
De eenighe* is sy die uyt haer Moeder spruyt:
Sy is de suyv're vrucht, van die haer heeft ghebaert*,
Als sy voor Docht'ren oogh sal zijn geopenbaert,
Wel-gelucksaligh sal sy zijn van haer genoemt*,
Van By-wijf, Coninginn'*, gepresen en geroemt*.
(bron)

10.

Wie is sy, die daer uyt siet even minnelijck,
Gelijck de dageraet, soo fray, soo schoon, ghelijck*
De Maen, soo suyver als de Son, soo schrickelijck
Als de Banieren met Banieren te gelijck*?
(bron)

11.

'k Ben af-gegaen ten Hof der Noten van Muskaet,
Te sien de groene-vrucht, die in Valleyen staet;
Te sien of 't bloeyen al mijn Wijnstock over-koom',
En of 't uyt-botten zy op mijn Granaten-boom.
(bron)

12.

Ick settede mijn ziel'121, eer ick het wiste, ras
Op wagens van mijn volck, het welck' vrywilligh* was.
(bron)

13.

Keert weder, weder-keert, keert weder, Sulamith,
Keert weder, op dat ons oogh u met vreughde siet.
Wat siet ghy-lieden doch de Sulamith soo aen?
Sy is gelijck een rey, daer in twee heyren staen.
(bron)

Cap. VII.

1.

Ghy Princen* Dochter, o* hoe schoon zijn in uw' schoen*
Vw' gangen! draeyingen* die men uw' heup siet doen*,
Zijn als de ketens en het kostelijck çieraet122,
't Welck van des konstenaers handt, als sijn werck*, af gaet.
(bron)

2.

Vw*' navel is, gelijck* een ronde beecker is,
Dien geenen dranck ontbreeckt, tot zielen laeffenis,*
E3r

38
Uw' buyck is even als een hoop van Tarwe, en
Rondtom met Roos beset, betuynt123 met Lelyen.
(bron)

3.

Gelijck twee Welpen, zijn* uw' Borsten vast geleydt
Als tweelingen des Rhees, die in de Lely weydt.
(bron)

4.

Als d' Elpen-beenen Toorn, soodanigh* is uw' hals;
Uw' ooghen des verstants*124 die zijn* soodanigh als
De Vijvers* van de Visch, die 't schoone Hesbon125 in
Sich heeft besloten, by de poort van Bath-rabbin126:
Vw*' Neus is als de toorn van Libanon, die light*
Damascus tegen, en haer heeft in het gesicht.
(bron)

5.

V Hooft op V* is als de Carmel128, d' hayren-bandt*
Vw*'s Hoofts, die is ghelijck 't best' Purper van het Landt:*
De Coningh is alsoo, gelijck als of hy zy
Gebonden aen 't gebouw129 van elcke Galery.
(bron)

6.

O liefde, o* hoe schoon zijt ghy, wat lieflijckheydt,
En isser niet, die 't schuyl in uw' wellusten leydt!
(bron)

7.

Dees' uwe lenght' heeft met den Palm-boom dit gemeen*
En uwe Borsten zijn*, met Druyve-trossen een.
(bron)

8.

Ick seyde, klimmen sal ick op den Palmen-boom,
Ick sal sijn* tacken dan aengrijpen, als ick koom'
Op desen Palmen-boom, uw'* Borsten sullen dan
Door mijne* zegen, en vervullinghe* daer van130,
Als Druyven-trossen aen de vruchtb're Wijnstock staen,
En uwe neus-reuck sal als app'len reuck uyt-gaen.
(bron)

9.

En uw' ghehemelt' sal zijn* als de goede wijn,
Die nae* gerechtigheydt, recht toe, recht aen131, tot mijn
Beminde gaet, en die de lippen roerend' maeckt,
En maeckt, dat hy die slaept tot spreecken wêer ontwaeckt.
(bron)

E3v

39
10.

Ick ben mijns Liefsten, en sijn* herts genegentheydt
Die is tot my, hy heeft sijn* liefd' op my geleydt.
(bron)

11.

Mijn Liefste, komt en laet ons uytgaen in het veldt;
Laet ons vernachtend' op de Dorpen zijn* gestelt.
(bron)

12.

Laet nae de wijnbergh ons gaen met den dageraet,
Sien of de wijn-stock bloeyt, hoe 't jonge Druyfkens gaet,*
Of die haer open doen, Granaet haer bot uyt-breydt;*
'K sal daer u gheven* all' mijn liefds uytnementheydt.
(bron)

13.

De Dudaîm**132 geven reuck, seer aengenaem en soet133,
Aen onse deuren is een vollen overvloedt134
Van alle ed'le vrucht, van nieuw' en oud': O mijn
Ziels Liefste, die zijn* 't die voor u behouden zijn.
(bron)

Cap. VIII.

1.

Och of het waer, dat ghy* my als een Broeder waert,
En 's Moeders Borsten sooght dewelck' my heeft gebaert!
Ick soud' u kussen, soo ick u vond' op de straet;
Oock soud' ick niet van haer veracht zijn*, noch versmaet135.
(bron)

2.

Ick soud' u leyden, 'k soud' u met eerbiedigheydt136
Gaen brengen, daer het huys van mijne* Moeder leydt.
Ghy soudt my leeren: ick soud' u van specery
Wijn geven en van 't sap van de Granaet by my.
(bron)

3.

Sijn' slinckerhandt rust by my onder d' hoofden-kant,
En hy omhelsde* my met sijne* rechter-handt.
(bron)

4.

Ghy Dochteren, die zijt daer in Ierusalem*,
Siet ick besweere u, met dese mijne* stemm',
Dat ghy die liefd' niet weckt, noch wacker uyt de rust
En maeckt, tot dat het selfs de selve smaeckt en lust.
(bron)

E4r

40
5.

Wie is sy, die daer op klimt de Woestijne uyt,
En die haer lieflijck op haer Liefsten leunt,* die* Bruydt?
'k Heb onder d' Appel-boom u op-geweckt*, daer heeft
V Moeder*, door welcks pijn en arbeydt137 dat ghy leeft,
Daer heefts' u voort-gebracht met smerten* op der aerd',
Daer heefts' u voort-gebracht, sy die u heeft gebaert.
(bron)

6.

Set my, gelijck als een vast Zegel op u hert,
Geeft dat ick op uw' arm,* gelijck een Zegel werdt;
Want sterck is liefde, die men in de Bruydt bevindt,
Gelijckerwijs de doodt, die alles overwint.
Hart is haer yver, als het graf; haer kolen-kracht
Van vyer, 't sijn* vlammen, die de Heer heeft voort-gebraght*.
(bron)

7.

Van wat'ren kon dees minn' niet wesen uyt-gedaen;
Iae geen Rievier kon die verdrinckend' doen vergaen.
Al gaf een voor dees'* liefd' sijns* huysen heele schat,
Men soud' hem t' eenemael versmâen met 't geen* hy hadt.
(bron)

8.

Een kleyne Suster die noch minder-jarigh leeft,
Die hebben wy, en die noch geene Borsten heeft:
Wat sullen wy doen met ons' Suster in 't geval
Des daghs, in welcke dat men van haer* spreecken sal?
(bron)

9.

Soo sy een muur is, en bevestight, ende sterck138,
Wy bouwen een Paleys op haer van silver-werck:
En met een Ced'ren-planck, soo sy een deure zy,
Sal sy van ons dan zijn* beset aen elcke sy'*.
(bron)

10.

Ick ben een muur, ick ben bevestight ende sterck139,
En mijne* borsten sijn* gelijck als toornen-werck.
Doe was ick in sijn* oogh, hy had my soo bemint,
Gelijckerwijs als een, de welcke vrede vindt.
(bron)

E4v

41
11.

Voor sich hadt Salomo een Wijngaerts-stock geplant,
Te Baäl*-Hamon: in een vruchten-dragend' Landt,*140
Dees Wijngaert gaf hy aen de Hoeders, yder bracht*
Doen duysent silv'ren, voor des selven vrucht en Pacht.
(bron)

12.

Mijn' Wijngaert, dien ick hebb',* is voor mijn aensicht; Soo
Zijn duysent sickels oock voor u, o* Salomo,
Maer de twee hondert, die daer noch zijn* op-gebracht,
Zijn voor de Hoeders van de vrucht en van de pacht141.
(bron)

13.

Ghy Hoof-bewoonster, op uw' stemm' en op uw' woordt*
Slaen met-gesellen acht, laet 't zijn* van my gehoort.
(bron)

14.

Komt haestelijck, mijn Liefst', weest als een Rhee, weest ghy
Een Welp der Herten* op den Bergh van Speçery.
(bron) A M E N.
Fr

42

[Lofdichten]

Op Jeremias Klachten en Salomons Hooghe-Liedt, gherijmt door H. BRVNO.

Ghy weet het, Leser; 't zijn twee ongerijmde142 dinghen,
Die Brunoos pen bestaet143: maer soose Bruno doet144,
Bekent eens, zijnse niet bey kunstigh, en bey soet,
Bey niet meer ongerijmt, wel schreyen145 en wel zingen146?
CONSTANTER147.

Op de selve148.

Ghy, die stof soeckt, om u, op 't hooghste te verlusten
In Sangh en Rymery, slaet dese Lied'ren op,
Hier in, sal uwe Ziel, gestadigh willen rusten,
Vermits u, Brunoos pen, toont tweederhande sop149.

Een Ander.

Wie ist, die 't harssen-vat, soo hoogh durft laten springen,
In klachten, daer150 men eyst een kloeck151 en gauwen152 gast?
'T is Bruno, diese heeft heel treftigh153 aen-getast154,
En door sijn hoogen gheest ons Rijmen leert en Singen.
A. Cellarius155.

KLINCK-DICHT156 Aen D. Henrick Bruno, Con-rector der Stede Hoorn:
Op sijne Klaag-Liederen Jeremia ende Hooge-Liedt SALOMONS.

Die 's Menschen ooren streelt met yets der aartsche saken
Te stellen cierelijck, op suyv're maat en trant,
Heeft veel gedaen, 'k bekent157; maar meer, na mijn verstant158,
Doet ghy, o! Bruno, want ghy doet een yder haken,
Door u soet-vloeyend' Rijm, naa Goddelijck vermaken:
U Psalm-dicht159 noopt160 ons hert: en dat noch voor de handt
Waar u verloren Job161, hy hield' voor alle stant162.
Maar waar toe noodeloos 't voor-leden163 aan te raken?
Ghy schenckt Jer'mias Klacht, en Wijsheydts164 Hooge-Liedt
Ons nu soo soet, soo kort en heerlijck, datmen niet
Weet, of maats soetigheydt165, of letter-bandt166 staat boven.
Gaa bidd' ick doch soo voort in sulcken heyl'gen gang;
Wy hopen, uyt dees stof, noch meer van u eer lang,
Waar voor, met danckbaarheydt, wy steedts u sullen loven.
W. de Vogel167.
E Y N D E.
Drukken van het Hooghe-Liedt Deze editie

Laatst gewijzigd op: 21-02-2001.